ΡΑΙΒΟΠΟΔΙΑ

ΡΑΙΒΟΠΟΔΙΑ

Η ραιβοποδία είναι η  μόνιμη παραμόρφωση του άκρου ποδιού, που χαρακτηρίζεται από την έσω κάμψη του πρόσθιου τμήματός του, την κάμψη του πέλματος και από την αποπλάτυνση της ποδικής κάμαρας. Η ανωμαλία αυτή είναι συνήθως συγγενής (συχνότερα κληρονομική) και συνοδεύεται από διαταραχές των μυών, των συνδέσμων και των οστών του άκρου ποδιού. Σε παιδιά που δεν έχουν αρχίσει να περπατούν οι διαταραχές δεν είναι τόσο φανερές. Σε σοβαρές μορφές ρ., σημειώνονται σημαντικές διαταραχές στο πόδι και η παραμόρφωση είναι δύσκολο να διορθωθεί. Κατά τη βάδιση, ως υποστήριγμα χρησιμοποιείται το μπροστινό έξω μέρος του ποδιού, όπου και σχηματίζεται μια μεγάλη πάχυνση (κάλος). Η θεραπεία στη συγγενή ρ. αρχίζει από τις πρώτες κιόλας μέρες του βρέφους. Οι θεραπευτικές ασκήσεις γίνονται 6-7 φορές την ημέρα κατά τις πρώτες ημέρες. Μετά από θεραπεία 10-12 ημερών εφαρμόζεται σταδιακά γύψινο εκμαγείο, έως ότου το πόδι μείνει στη σωστή θέση. Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν επιτύχει μέχρι την ηλικία των δυόμισι ή τριών χρόνων, τότε γίνεται εγχείρηση, που ακολουθείται από την εφαρμογή γύψινου επιδέσμου επί 6 μήνες. Αιτία της επίκτητης ρ. μπορεί να είναι η πολιομυελίτιδα ή φλεγμονώδεις εξεργασίες και τραύματα του ποδιού και του κάτω άκρου. Η θεραπεία περιλαμβάνει την εφαρμογή γύψινου επιδέσμου σταδιακά και μερικές φορές χειρουργική επέμβαση, η οποία συνίσταται σε μεταφύτευση μυών και αρθροδεσία.Η κατασκευή ορθοτικών πελμάτων ενδείκνυται για την θεραπεία της.